Magdalena Moskwa

Magdalena Moskwa (1967) zajmuje się malarstwem, fotografią, haftem, tworzy obiekty–ubrania o nieużytkowym charakterze. Tematyką jej dzieł jest człowiek – zarówno jego sfera wewnętrza jak i jego cielesność. Studiowała na wydziale Tkaniny i Ubioru w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Dyplom magistra sztuki uzyskała w 1996 roku. W 2015 r. otrzymała nagrodę Gwarancje Kultury w kategorii Sztuka, przyznawanej przez TVP Kultura. Jest także laureatką Nagrody im. Jana Cybisa za 2020 rok. Mieszka i pracuje w Łodzi.

Praca Magdaleny Moskwy prezentowana na wystawie przedstawia “zraniony” fragment ciała. Ten do złudzenia „żywy” obraz jest charakterystycznym tematem twórczości Moskwy. Od lat 90tych artystka tworzy prace, w których dominują kobiety oraz ciało ludzkie, pokazane w mniejszych i większych fragmentach. Jak sama mówi: „Maluje już nie obrazy ciała, ale ciało obrazu… Sam obraz staje się materią ‘cielesną’”. W 2004 r. podobrazie płócienne zastąpione zostaje zaprawą kredową na desce, która umożliwia autorce reliefowe opracowanie powierzchni w celu oddania iluzji pulsowania, miękkości, ciepła ciała, penetrację w głąb obrazu, instalowanie małych obiektów, włosów, błon, iluzji powłok i organów. Ta realność obrazu może budzić skrajne odczucia, od ciekawości aż po obrzydzenie, coś co musimy dotknąć, żeby utwierdzić się w przekonaniu, że nie jest prawdziwe. Podobnie i w prezentowanym na wystawie obrazie, ten dualizm oddziałuje bardzo mocno. W kontekście Poczęcia praca Magdaleny Moskwy to wyraz bólu, który zjadliwie pożera ciało, cal po calu. Narodziny, którym towarzyszy śmierć. Poczęcie jako początek i koniec. 

Tekst i zdjęcia: @dominika_szatkowska