Persona | Szaweł Płóciennik

Projekt malarski Szawła Płóciennika stanowi formułę malarskiej pracy analitycznej uwidaczniającej psychologiczny konstrukt człowieka demonstrowany społecznie. Sterylne, monumentalne formy cielesne tekstowo sygnowane nomenklaturą jungowskiego pojęcia persony są środkiem do poznania złożoności wewnętrznego doświadczenia jednostki. Persona jako jungowski mechanizm adaptacji do modelu kulturowego poprzez nałożenie maski/ przyjęcie postawy, tworzy z bytu ludzkiego imitacje człowieka ukrywając jego prawdziwą naturę, czyniąc go istotą przezroczystą, pozbawioną autentyczności, zduszoną w konwencjach społecznych relacji. Jednostki będącej w konkretnym momencie rozpadu. Utrwalony tutaj proces rozpadu to moment próby indywidualizacji jednostki. Nie dekonstrukcja, a rozpad persony jest początkiem gruntownej zmiany postaw ludzkiej egzystencji. Ogołocona z maski struktura, która w punkcie rozpadu manifestuje bezwład. Persony Płóciennika opisane ciągiem liter są fizyczną demonstracją tego, co społecznie wyparte. Są diagnozą bytu ludzkiego w fazie mętnego poczucia spójności.

KLONN to lekka architektura parkowa z mocnym elementem ornamentyki. Wyrazistość stylu KLONNu jest efektem modernistycznych rozwiązań projektowych gdzie prostota architektury wtapia się w naturalny krajobraz, a łącznikiem i symboliczną treścią wypełniającą przestrzeń między architekturą, a naturą jest ponad 12-metrowa elewacja budynku przeznaczona na wizjonerskie realizacje malarskie oraz graffiti, ujawniając nieskończony potencjał twórczy KLONNu.

Wielkoformatowa praca, którą wykonałem w przestrzeni plenerowej KLONNu była dla mnie wyzwaniem, z kilku powodów. Motywujące w tego typu realizacjach są zawsze punkty oddziałujące, kumulujące energię okolicy. Pierwszą intrygą, która zawładnęła moim wyobrażeniem o obrazie, była figura pięknego, majestatycznego starego drzewa – pomnika przyrody. Stąd monumentalna skala moich form, których cielesność miała nawiązać do organicznej sensualności świata przyrody, natomiast struktura kamienia do materii nieożywionej. Klon to także termin odnoszący się do powtórzenia czy transformacji przypisywanej procesom biologicznym. Moim zamysłem było odtworzenie tego cyklu, za pomocą hybrydalnych przedstawień ludzkiego ciała. Są one ułożone w rytm pewnego opowiadania. Enigma ukryta w kompozycji mych brył to w istocie ciąg liter. Układają się one w symboliczne hasło, wetknięte gdzieś w rdzeń zaprezentowanych przez mnie postaci. Litery ustawione w dalekim planie hermeneutyki obrazu (jednak czuję się w obowiązku, by ten plan wskazać), mapują otaczającą nas rzeczywistość — poczuciem zadeklarowanej obecności oraz wyjątkowości, z tego, kim się jest. Dodają otuchy tym, którzy jej potrzebują. Pozostawiają jednocześnie pole do subiektywnych interpretacji szyfru.

Paweł Szaweł Płóciennik (ur. 1987 w Warszawie) – absolwent Wydziału Malarstwa warszawskiej ASP (dyplom z malarstwa w pracowni prof. Jarosława Modzelewskiego, aneks w pracowni Dr hab. Jana Mioduszewskiego, 2019); twórca powieści graficznych (m.in. Pinki, Papierowy Rewolwer); malarz i performer. Założyciel Otwartej Pracowni Eksperymentu Kaplica, funkcjonującej w latach 2015-2019 przy Krakowskim Przedmieściu 5. Uczestnik wystawy dyplomowej HWDPięknu. Kurator projektu Oddział Przepiękny. Współpracownik magazynu Aspiracje.