Ostatnią wystawą „Miejsca, w których nie byłam” zaczęłam pracę nad widocznością zmarłego przed 5 laty Zbigniewa Maleszewskiego. Wybitnego architekta i rzeźbiarza, inspiratora Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, żołnierza AK. Absolwenta Politechniki Warszawskiej i Akademii Sztuk Pięknych, który odbywał praktyki w pracowni Le Corbusiera w Paryżu, przyjaciela Oskara Hansena. Czynnie uczestniczył w odbudowie powojennej Polski między innymi Warszawy i Gdańska. Rzeźba Maleszewskiego jest dla mnie rozszerzeniem rzeczywistości o formy niewidzialne. Nadaniem kształtu temu co jest poza możliwościami percepcji człowieka, w czym jest on osadzony, z czym koegzystuje, a co językiem nauki próbuje być nieustannie nazwane.
Jego w całości zachowana pracownia ze zbiorami i Galerią Plenerową Rzeźby są perełką Historycznych Pracowni Artystycznych Warszawy.
