Wystawa malarki Magdaleny Kazimierskiej (ur. 1969) i rzeźbiarza Zbigniewa Maleszewskiego (ur. 1924, zm. 2017 ) złączonych pod pretekstem globtroterskich zamiłowań.

Dwójka artystów, którzy poprzez sztukę realizują swoje życiowe powołanie do poszukiwania i odkrywania. Artyści z osobliwą zdolnością do refleksji, którzy nadają materialny wymiar swoim poznawczym doświadczeniom, uprawiając w sztuce nieformalne filozofowanie. Malarstwo Magdaleny Kazimierskiej to zapis widzianego, tego co zbiorowo powielane i przechowywane, a jednocześnie posiadające cechy indywidualnego widzenia. Zdjęcia z cudzych podróży stają się dla malarki powodem do osobistej wyprawy, zaznaczeniem swojego niezmiennego fizycznego położenia i mocnego osadzenia w swoim wewnętrznym świecie. Rzeźba Zbigniewa Maleszewskiego to rozszerzenie rzeczywistości o formy niewidzialne. Nadanie kształtu temu co jest poza możliwością percepcyjną człowieka, a w czym jest on osadzony, z czym koegzystuje a co językiem nauki próbuje być nieustannie nazywane.

Ona – parafrazuje. On – wyzwala. Stworzyli duet nieformalny. Punkt Linia Koło
Punkt – bo gdzieś trzeba zacząć.
Linia – bo w jakimś kierunku należy zmierzać.Koło – bo konieczne jest nadanie sensu tej podróży.

Dwie ścieżki twórcze, każda wytyczona innym narzędziem. Poznanie biegnące duktem pędzla i dłuta. Postawa statyczna i dynamiczna względem punktu położenia. Kazimierska malując pejzaże odbywa podróż do miejsc, w których nie była, replikuje malarsko znalezione kadry, które transferowane na płótno wyrażają jej pełną obecność tu i teraz oraz świadomą rezygnację z bycia gdzie indziej. Maleszewski zwiedził wszystkie kontynenty, zrealizował podróż dookoła świata, jednak jego twórczość wykracza poza realne formy, skraca i syntetyzuje to co naoczne i niepoznawalne. Oboje odbywają kontemplacyjną podróż.